Cardiab Cycling Team temt “De Kale vd Provence”

Een persoon die in vroegere tijden hartproblemen had moest, bij wijze van spreken, een ganse dag in de zetel zitten en zo weinig mogelijk bewegen.

De medische wetenschap herbekeek deze stelling en kwam tot besluit dat juist het tegenovergestelde de gezondheid ten goede komt.

Met deze wetenschap in het achterhoofd ontstond ongeveer 28 jaar geleden, onder impuls van cardioloog dr. Herssens, de “Hartvriendenkring Klein-Brabant”. Een verenging waar tot op de dag van vandaag, hartpatiënten en diabetici onder begeleiding kunnen bewegen.

Twintig jaar later, terug met dr. Herssens als drijvende kracht, werd onder de vleugels van “Hartvriendenkring” het “Cardiab Cycling Team”, kortweg CCT, opgericht.

Bij het CCT vinden personen die een grotere sportieve uitdaging aankunnen hun gading. Van maart tot eind oktober wordt er iedere zaterdag met de racefiets gefietst, van 70 tot 130 km afhankelijk van de periode in het seizoen. In de winter wordt er met de mountainbike gereden en wekelijks is er ook gelegenheid om spinningsessies te volgen.

Jaarlijks zijn er binnen CCT twee extra sportieve evenementen en wordt het gebergte opgezocht. In het voorjaar is er een verlengd weekend aan de Moezel in Duitsland, en in het najaar gaan we voor een week naar het hooggebergte.

Dit jaar was de uitdaging dezelfde waar het ooit begon, nl de omgeving van de “Mont Ventoux” met als kers op de taart de beklimming van de “Kale van de Provence”.

Onze uitvalbasis was dit maal het hotel “Côté Ventoux” aan de rand van het pittoreske stadje Saint-Didier. Toen zaterdag alle fietsers en partners, een 30 tal in totaal, geïnstalleerd waren kwamen ook nog een tiental CCT- ers,  van mobile home of huurhuis, op het domein van het hotel aan om een opwarmingsritje te rijden van 50 km met 948 hoogtemeters. Om ons op te warmen was er zeker geen probleem, aangezien de temperatuur er al 33° bedroeg. Ons peloton van een dertigtal berggeiten en bergbokken reed zo dag na dag langs uitgestrekte wijngaarden en welriekende lavendelvelden, zonder het prachtige natuurschoon te vergeten van de “Gorges  de la Nesque”.

Tijdens de eerste helft van de week moesten we, met het nodige klimwerk, ons voorbereiden op het grotere werk dat gepland stond op donderdag. Zo reden we over cols en hellingen waar ook ronderenners de tanden op kapot beten.

Om krampen te voorkomen en bij deze hitte, moesten we, op aanraden van dr. Herssens liters en liters drinken, water natuurlijk. Alleen water drinken is natuurlijk niet voldoende, de motor moet ook brandstof hebben. Dus zaten de zakken vol met energierepen, gellekes, bananen, druivensuiker, …. Omdat de zakken niet groot genoeg waren om alles in te bergen, en de inhoud van de bidons na korte tijd opgewarmd was, konden we gebruik maken van de volgwagens. Zonder de begeleiders hadden we dit prachtig project niet tot een goed einde kunnen brengen. De vele liters fris water en frisse cola dat werd meegevoerd om ons te bevoorraden is niet te schatten, alsook het vaste voedsel waaronder onze picknick. Hiervoor onze oprechte dank.

Donderdagmorgen, het moment van de waarheid kwam korter en korter. Om de lengte van de rit een beetje in te korten reden we met de auto tot Sault om daar de mietjeskant van de berg te beklimmen. De prestatie van Thomas De Gendt in de tour de France op deze col was een sterk nummertje, maar wij moeten nog een stukje van 6 km hogerop.

De eerste 18 km hebben “slechts” een stijgingspercentage van 4 à 6 % maar dan kwam voor de meesten onder ons de  grote vraag: “Hoe gaan we dit aanpakken om boven te geraken?”  Eens voorbij Chalet Reynard moesten we onze pijngrens verleggen. Maar door mekaar te steunen en aan te moedigen hebben we het doel bereikt. Iedereen heeft de top bereikt op eigen tempo, het is immers geen koers, maar wel een uitdaging dat onze gezondheid ten goede komt. Hierdoor is het samenhorigheidsgevoel in de groep nog sterker geworden.

Dat het een geslaagde week was, daar was iedereen het over eens, ook al hebben we bij momenten onszelf tot het uiterste gedreven.

Nog even samenvatten, op 7 dagen in het gebergte hebben we ongeveer 550 km afgelegd met 8400 hoogtemeters.